بهترین درمان اضطراب کودکان چیست؟
درمان اضطراب کودکان یک امر غیرقطعی است. حتی بزرگسالان هم همیشه در مقابل اضطراب هستند.
اینکه چگونه بتوانیم آن را مدیریت کنید سوالی هست که خیلی از ما به دنبال حلان هستیم.
در این مقاله قصد داریم راههای درمان اضطراب کودکان را بررسی کنیم و راه حلهایی را بررسی کنیم که تأثیر زیادی در حل آن و مدیریت اضطراب در کودکان دارند.
خیلی از خانوادهها دقیقاً نمیدانند که آیا کودکان آنها دچار اضطراب شدید هست یا همانند دیگر همسالان خود به خاطر تجربه نکردن چیزی محتاط عمل میکنند؟
در سایت قاصدک دانش در مورد علائم اضطراب کودکان بهصورت مفصل نکاتی بیان شده است که پیشنهاد میکنیم حتماً آن مقاله را با دقت بخوانید.
در حالی که داروها میتوانند به کودکان مضطرب کمک کنند، اما در واقع بهترین درمان نیستند.
تحقیقات نشان میدهد که نوعی درمان به نام درمان رفتاری شناختی (CBT) موثرترین است.
درمان شناختی رفتاری، مبتنی بر این ایده است که نحوه تفکر و عمل ما بر احساس ما تأثیر میگذارد. با تغییر تفکر یا رفتار خود میتوانیم احساسات خود را تغییر دهیم.
برای درک نحوه عملکرد CBT، درک نحوه عملکرد اضطراب مفید است.
وقتی کودکان احساس اضطراب میکنند، یاد میگیرند از چیزهایی که آنها را مضطرب میکند اجتناب کنند.
در ابتدا این باعث میشود احساس بهتری داشته باشند. اما همانطور که کودک همچنان از ترسهای خود اجتناب میکند، قدرت ترسها افزایش مییابد.
CBT به کودکان کمک میکند تا از ترس خود اجتناب کنند.
ایده اصلی این است که کودکان در گامهای کوچک و در مکانی امن، در معرض چیزهایی هستند که به آنها مربوط میشود.
وقتی به هر محرک عادت میکنند، اضطراب از بین میرود و آماده پذیرش محرک دیگری میشوند.
به این کار “مواجهه درمانی” یا “پیشگیری از مواجهه-پاسخ” گفته میشود. کودک و درمانگر با هم کار خواهند کرد تا فهرستی از محرکهای اضطراب کودک تهیه کنند.
در مرحله بعد، آنها ترسها را در مقیاسی از 1 تا 10 رتبهبندی میکنند. در مرحله بعد، کودک به سادهترین شکل ممکن در معرض ترس خود قرار میگیرد.
درمانگر از کودک تا زمانی که اضطراب او فروکش کند، حمایت میکند. با کاهش اضطراب آنها، کودکان احساس کنترل بیشتری میکنند.
درمان اضطراب کودکان چقدر طول میکشد؟
درمان اضطراب کودکان متوسط معمولاً 8 تا 12 جلسه طول میکشد. برخی از کودکان در صورت مصرف همزمان داروهایی برای کاهش اضطراب خود پیشرفت بیشتری میکنند.
به کودکان مبتلا به اضطراب، مانند بزرگسالان، در بعضی مواقع داروهایی تجویز میشود.
داروها – داروهای ضدافسردگی معمولاً اولین انتخاب ما هستند – اغلب به کاهش اضطراب کمک میکنند.
اما چیزی که بسیاری از مردم نمیدانند این است که درمان شناختی رفتاری (CBT) میتواند برای کودکان مضطرب، بسیار مؤثر باشد.
در واقع، بیش از 20 سال تحقیق نشان داده است که CBT موثرترین درمان برای کاهش علائم اضطراب شدید است.
و برخلاف مصرف دارو، درمان ابزارهایی را در اختیار کودکان قرار میدهد تا در حال حاضر و در آینده بهتنهایی با اضطراب کنار بیایند.
درمان شناختی رفتاری چیست؟
درمان شناختی رفتاری مبتنی بر این ایده است که نحوه تفکر و عمل ما بر احساس ما تأثیر میگذارد.
با تغییر تفکر تحریفشده، و رفتار ناکارآمد، میتوانیم احساسات خود را تغییر دهیم.
در مورد کودکان کوچکتر، تمرکز اول بر بخش رفتاری CBT میتواند موثرتر باشد.
برای درک نحوه عملکرد CBT، ابتدا درک نحوه عملکرد اضطراب مفید است.
اضطراب جدی و درماننشده با گذشت زمان بدتر میشود، نه بهتر. زیرا کودک میآموزد که اجتناب حداقل در کوتاهمدت باعث کاهش اضطراب میشود.
اما در حالی که کودک – و تمام خانواده در حال حاضر – برای جلوگیری از ایجاد این ترسها تلاش میکنند، آنها فقط قویتر میشوند.
هدف این نوع درمان اضطراب کودکان چیست؟
هدف اولیه درمان شناختی رفتاری در درمان اضطراب کودکان، حذف رفتار اجتنابی است.
یکی از مهمترین تکنیکهای CBT برای کودکان مبتلا به اضطراب، مواجهه و پیشگیری از پاسخ نام دارد.
ایده اصلی این است که کودکان در مراحلی منظم و تدریجی و در محیطی امن، در معرض موضوعات موردعلاقه خود قرار میگیرند.
وقتی آنها به نوبه خود به هر یک از محرکها عادت میکنند، اضطراب از بین میرود و آماده رویارویی با محرکهای قویتر میشوند.
مواجهه درمانی با گفتاردرمانی سنتی بسیار متفاوت است، که در آن بیمار و درمانگر میتوانند ریشههای اضطراب را کشف کنند، به این امید که رفتار خود را تغییر دهند.
برای رهایی از ترس، درمان را بدون قرار گرفتن در معرض تغییر رفتار امتحان میکنیم.
مواجهه درمانی برای انواع مختلف درمان اضطراب کودکان از جمله اضطراب جدایی، فوبیا، اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) و اضطراب اجتماعی مؤثر است.
قلدر در مغز چیست؟
برای کودکان مبتلا به اختلالات اضطرابی، این فرآیند با کمک به آنها و والدینشان شروع میشود، که از اضطراب دور شوند و شروع به فکر کردن به آن بهعنوان چیزی جدا از هویت خود کنند.
یکی از راههایی که درمانگر این کار را انجام میدهد این است که آنها را وادار کنم، که آن را بهعنوان یک «قلدر مغزی» درک کنند و من بچهها را تشویق میکنم که اسمی برای قلدر بگذارند و با او صحبت کنند.
ممکن است برخی از کودکان نامهای متفاوتی از جمله جادوگر، مستر پوزی، چاکی، جوکر صدا میزدند و در مورد برخی از نوجوانان، هم ممکن است نامهایی بگذارند که چندان جالب نیست.
ما روشن میکنیم که مهارتهای قلدری را آموزش میدهیم، در حالی که به کودکان این ایده را میدهیم که میتوانند به جای اضطراب داشتن، اضطراب خود را کنترل کنند.
همچنین کمک به کودکان در درک چگونگی تأثیر اضطراب آنها، بر زندگی آنها بسیار مهم است.
ممکن است ما در واقع کارهایی را انجام دهیم که یک کودک به دلیل ترسهایش نمیتواند انجام دهد.
مانند خوابیدن در گهوارهاش، رفتن به خانه دوست یا تقسیم وعدههای غذایی با خانواده و این که این کارها چه احساسی را در آنها ایجاد میکند.
اینکه بچهها بفهمند اضطرابشان چگونه کار میکند و جلب اعتمادشان مهم است، زیرا قدم بعدی – رویارویی با ترسهایشان – به اعتماد آنها به درمانگر بستگی دارد.
با تکیه بر مشاهدات رابرت فراست مبنی بر اینکه “تنها راه از طریق” مواجهه درمانی، بهآرامی و سیستماتیک به کودک کمک میکند تا با ترسهای خود روبرو شود.
بنابراین آنها میتوانند بیاموزند که اضطراب خود را تا زمانی که فروکش کند، تحمل کنند نه اینکه با جستجوی اطمینان، فرار، اجتناب یا درگیر شدن در رفتارهای آیینی مانند شستن دست واکنش نشان دهند.
مواجهه درمانی چگونه کار میکند؟
اولین قدم در درمان اضطراب کودکان این است که محرکها را شناسایی کنید. ما یک “سلسلهمراتب ترسها” طراحی میکنیم.
یک سری چالشهای افزایشی، که هر کدام قابلتحمل هستند، که با هم ایجاد میشوند تا پیشرفت قابلتوجهی داشته باشند.
به جای اینکه سیاهوسفید فکر کنند – نمیتوانم سگی را لمس کنم یا نمیتوانم از روی پل عبور کنم – از بچهها خواسته میشود تا به درجات دشواری فکر کنند.
ممکن است از کودکی که ترس از آلودگی دارد بپرسیم، “در مقیاس 1 تا 10، لمس کردن دستگیره در با یک انگشت چقدر سخت است؟ لمس کردن و باز کردن درب طور؟”
برای کودکی که از استفراغ میترسد، ممکن است بپرسیم: نوشتن کلمه استفراغ چقدر سخت است؟
اگر این عدد 3 بود، ممکن است عبارت “امروز هول کنم” ممکن است 5 باشد. برای دیدن کاریکاتور فردی که استفراغ میکند، امتیاز ممکن است 7 باشد.
تماشای یک ویدیوی واقعی از استفراغ شخصی ممکن است شماره 9 باشد.
در بالای سلسلهمراتب، احتمالاً چیزی میخورند که کودک فکر میکند باعث استفراغ او میشود.
با طبقهبندی این ترسهای مختلف، کودکان متوجه میشوند که برخی از آنها کمتر افراطی و قابل کنترل تر از آن چیزی هستند که فکر میکردند.
در مرحله بعد، کودک را به خفیفترین شکل ممکن در معرض محرک قرار میدهیم و تا زمانی که اضطراب فروکش کند، از او حمایت میکنیم.
ترس، مانند هر احساسی، با گذشت زمان کاهش مییابد و کودکان با احساس کاهش اضطراب، احساس کنترل پیدا میکنند.
مراقبت شدید
با کودکی که اضطراب شدید دارد – برای مثال او بهسختی میتواند از ترس مرگ والدینش اتاقش را ترک کند، یا باید دستان خود را دهها بار در روز بشوید تا آلوده نشود – ممکن است چندین بار در هفته با آنها کار کنیم.
درمانگر نوردهی را در مطب انجام میدهد و سپس وقتی کودک بهاندازه کافی احساس راحتی کرد، آن را در بیرون انجام میدهد.
بهعنوان مثال، برای کودکی که دارای اضطراب اجتماعی است، ممکن است با کلاههای احمقانه بیرون برویم یا با یک دوچرخه، در شهر حرکت کنیم.
برای کسی که از آلودگی میترسد، ممکن است با هم سوار اتوبوس شویم، با غریبهها دست بدهیم و بعد بدون شستن چیپس بخوریم.
هنگامی که کار درمانگر با برخی از مواجههها تمام شد و آنها احساس اعتمادبهنفس بیشتری کردند، تکالیفی را برای تمرین آنچه در جلسات انجام دادند، تعیین میکنند.
ما میخواهیم بچهها قبل از بالا رفتن از نردبان، واقعاً بر نوردهی خود مسلط شوند.
به والدین آموزش داده میشود که با تشویق آنها به تحمل احساسات اضطرابی، بهجای پریدن برای محافظت از آنها در برابر اضطراب، به پیشرفت آنها کمک کنند.
درمان سطوح خفیف تا متوسط شدت معمولاً 8 تا 12 جلسه طول میکشد و برخی از کودکان در صورت مصرف دارو برای کاهش اضطراب خود پیشرفت بیشتری میکنند، که ممکن است آنها را بهتر بتواند در درمان شرکت کند.
درک این نکته مهم است که مواجهه درمانی هم برای درمان اضطراب کودکان و هم برای والدین آنها کار سختی است.
اما وقتی ترس کم میشود، بچهها به انجام کارهایی که دوست دارند بازمیگردند، و خانواده بچهای را که میترسیدند از دست داده باشند، برمیگردانند و این یک امتیاز عالی است.
بهترین درمان برای کودکان مبتلا به اضطراب چیست؟
همه کودکان هرازگاهی احساس ترس میکنند. انواع ترسهایی که با آنها روبرو میشوند میتواند با افزایش سن تغییر کند.
اما اگر بر ترسهای خود غلبه نکنند یا ترسهایشان برای مدت طولانی ادامه داشته باشد، ممکن است از یک اختلال اضطرابی رنج ببرند.
کودکان مبتلا به اختلالات اضطرابی ممکن است تحریکپذیر یا هیجانی عمل کنند، مشکل خواب داشته باشند یا مشکلات جسمی مانند سردرد یا معده درد داشته باشند.
آنها میتوانند مشکلات قابلتوجهی در تعاملات اجتماعی، مدرسه و زندگی در خانه داشته باشند.
موثرترین درمان اضطراب کودکان، آن چنان که بالاتر گفته شد درمان شناختی رفتاری است که به افراد روشهای سالم برای مقابله با ترسها و احساسات خود را آموزش میدهد.
اما برخی از کودکان درمان را امتحان نمیکنند یا درمان را بهدرستی دنبال نمیکنند. از بین آن دسته از کودکانی که درمان را کامل کردند، تنها حدود نیمی از آنها پاسخ میدهند.
چگونه والدین در درمان اضطراب کودکان تاثیر دارند؟
مطالعات نشان دادهاند که مشارکت والدین در درمان فرزندانشان نیز میتواند به کاهش اضطراب کمک کند.
والدین در موقعیت منحصربهفردی برای ارائه کمک هستند، زیرا فرزندانشان بهطور طبیعی برای اطمینان و محافظت به آنها وابسته هستند.
با این حال، در حالی که برخی از راههای مقابله با ترسهای کودک ممکن است اضطراب او را در آن زمان کاهش دهد.
همچنین ممکن است مانع از یادگیری نحوه برخورد با ترسهای کودک در دوران رشد شود.
بهعنوان مثال، والدین ممکن است با کودکی بخوابند که اضطراب جدایی دارد یا زمانی که کودک فوبیای اجتماعی دارد از دعوت مهمان خودداری کند.
تیمی برای تعیین اینکه آیا علاوه بر درمان شناختی رفتاری، راهبردهای پاسخگویی به اضطراب فرزندانشان را به والدین آموزش میدهند، برنامهای به نام والدین حمایتی برای احساسات مضطرب دوران کودکی (SPACE) را آزمایش کردند.
SPACE به والدین کمک میکند تا رفتارهای مناسبی را که میتوانند کاهش دهند شناسایی کنند و راههای جدید واکنش را به آنها آموزش میدهد.
این تحقیق توسط مؤسسه ملی سلامت روان (NIMH) مؤسسه ملی بهداشت و مرکز ملی پیشرفت علوم تحولآفرین (NCATS) پشتیبانی شده است.
نتایج این تحقیقات در مورد درمان اضطراب کودکان چه بود؟
محققان بهطور تصادفی 124 کودک 7 تا 14 ساله با تشخیص اختلال اضطراب را در درمان شناختی رفتاری استاندارد یا والدین آنها در برنامه SPACE قرار دادند.
هر برنامه درمانی شامل 12 جلسه 60 دقیقهای هفتگی با یک درمانگر است.
والدینی که به برنامه SPACE اختصاص داده شده بودند، راههای حمایتی را برای پاسخ به اضطراب فرزندانشان و ابراز اطمینان به توانایی آنها برای مقابله با احساساتشان آموختند.
آنها با مشاور کار کردند تا مشخص کنند که چه امکاناتی باید برای کودک کاهش یابد و برنامهای برای این کار تهیه کردند.
همچنین به والدین راهبردهای حل مسئله داده شد تا به واکنش فرزندانشان نسبت به تغییرات پاسخ دهند.
کودکانی که به CBT اختصاص داده شده بودند، درمان استانداردی را از مشاور دریافت کردند تا در مورد اضطراب و راهبردهایی که میتوانند برای مقابله با ترسهای خود استفاده کنند، بیاموزند.
فقط به والدین آنها اطلاعاتی در مورد درمان کودک داده شد.
هر دو درمان اضطراب کودکان و اختلالات عاطفی مرتبط با اضطراب را به میزان مشابهی کاهش دادند.
والدین هر دو گروه کاهش استرس مربوط به والدین را تجربه کردند. نتایج نشان میدهد که هر دو رویکرد به یک اندازه برای کاهش اضطراب کودکان کار میکنند.
در حال حاضر دو نوع درمان مبتنی بر شواهد برای اضطراب وجود دارد – دارودرمانی و درمان شناختی رفتاری.»
با این حال، تنها نیمی از کودکان به این درمانها پاسخ میدهند، بنابراین نیاز فوری به درمانهای جایگزین وجود دارد.
جمعبندی نهایی
در این مقاله در مورد راه های درمان اضطراب کودکان نکات مهمی را بیان کردیم.
اما اگر نیاز به راهنمایی بیشتر برای اختلالات ذهنی کودکتان دارید میتوانید از مشاوره کارشناسان سایت قاصدک دانش بهصورت رایگان استفاده کنید.
زیرا اختلالات اضطراب میتواند تأثیر مستقیمی در درس خواندن و ارتباطگیری کودک در مدرسه داشته باشد.
پس برای جلوگیری از این مشکلات و درمان اضطراب کودکان باید هر چه سریعتر اقدام کنید.
دیدگاهتان را بنویسید