چگونه کم شنوایی کودکان را تشخیص دهیم؟ ۱۰ راه تشخیص

ممکن است که شما احساس کنید که کودک شما دچار مشکلات زیادی در مورد کم شنوایی دارد. همچنین به‌احتمال‌زیاد شما نمی‌توانید به‌صورت دقیق در این مورد عکس‌العمل خوبی را نشان دهید.

به نظر شما راه حل این موضوع چیست؟ چگونه تشخیص دهیم که کودک ما دچار کم شنوایی هست؟

آیا فقط باید به پزشک کودکان مراجعه کنیم و یا اینکه خودمان هم به عنوان والدین می‌توانیم این موارد را تشخیص دهیم؟

پاسخ صحیح به این سؤال، این هست که شما هم می‌توانید با بررسی مواردی که در بخش زیر به آنها خواهیم پرداخت، تا حد بسیار زیادی این مشکلات را تشخیص دهید. پس تا پایان این مطلب از سایت قاصدک دانش همراه ما باشید.

با تست‌های ساده، ۸۰ تا ۹۰ درصد کاهش شنوایی را می‌توان تشخیص داد، و کودکان می‌توانند درمان زودهنگام را با بهترین نتایج ممکن برای رشد زبان آغاز کنند.

با این حال، حتی اگر نوزاد شما در هنگام تولد آزمایش غربالگری نوزاد را انجام دهد، کاهش شنوایی ارثی یا پیش‌رونده ممکن است تا زمانی که نوزاد شیرخوار یا بزرگ‌تر است ظاهر نشود.

مهم است که علائمی که ممکن است نشان‌دهنده کاهش شنوایی احتمالی در کودک شما باشد را در اسرع وقت شناسایی کنید تا مراحل زیر انجام شود.

دلایل کم شنوایی در نوزاد و کودک

تأخیر یا عدم رشد گفتار مهم‌ترین سرنخ احتمال کاهش شنوایی در یک کودک بسیار کم سن است.

تعیین نارسایی شنوایی در یک کودک و نوزاد خردسال مستلزم نظارت بر نقاط عطف مهم رشد است.

تشخیص کم شنوایی در اسرع وقت و سپس درمان آن می‌تواند به رشد گفتار و زبان کودک شما با سرعتی قابل مقایسه با کودکان بدون کم شنوایی کمک کند.

از نقاط عطف زیر به عنوان یک راهنما استفاده کنید و همیشه هر گونه نگرانی را با پزشک اطفال خود در میان بگذارید.

در ۳ ماهگی، کودک شما صدای شما را تشخیص می‌دهد، صداهای غرغر می‌کند و از صداهای بلند ناگهانی وحشت‌زده می‌شود.

در ۶ ماهگی، کودک شما صداها و صداهای گفتاری آشنا را تشخیص می‌دهد، سر خود را به سمت صداهای سرگرم‌کننده می‌چرخاند، با صدای خود بازی می‌کند و می‌خندد.

کودک شما از صدای خود برای نشان دادن لذت و ناراحتی استفاده می‌کند و در گفتگوهایی شبیه به گفتار با مراقبان خود شرکت می‌کند.

در ۹ ماهگی کودک شما کلمات ساده‌ای مانند “مادر”، “بابا”، “نه” و نام خود را می‌فهمد.

در سن ۱۰ ماهگی، غرغر کردن کودک شما کمی شبیه گفتار باشد، با زنجیره‌ای از تک‌هجاها (به‌کار بردن تک کلمه).

در ۱۲ ماهگی، یک یا چند کلمه گفتاری قابل تشخیص ظاهر می‌شود.

در ۱۸ ماهگی، کودک نوپا شما باید عبارات ساده را درک کند و بتواند اشیاء آشنا را بازیابی کند و به اعضای بدن در صورت درخواست اشاره کند (بدون اشاره).

کودک نوپای شما دایره لغات گفتاری ۲۰ تا ۵۰ کلمه و عبارات کوتاه دارد (“همه چیز تمام شد”، “برو بیرون”، “مامان بالا”) و هر هفته کلمات جدیدی یاد می‌گیرد.

در ۲۴ ماهگی، دایره لغات کودک نوپا باید از ۲۰۰ تا ۳۰۰ کلمه تشکیل شده باشد و می‌توان جملات ساده را بیان کرد.

بزرگ‌سالانی که به‌طور روزانه با کودک شما وقت نمی‌گذرانند، می‌توانند گفتار کودک شما را درک کنند. کودک شما باید بتواند در حین مطالعه بنشیند و گوش کند.

گفتار مقابل کم شنوایی

تشخیص کم شنوایی در کودکانی که مهارت‌های گفتاری را توسعه داده‌اند دشوار است، زیرا ممکن است به‌طور ناخودآگاه تکنیک‌های مقابله‌ای را برای جبران فقدان خود در کم شنوایی ایجاد کرده باشند.

به این نشانه‌ها توجه کنید:

• علل احتمالی زیادی برای کم شنوایی اکتسابی وجود دارد، که ماه‌ها یا سال‌ها پس از تولد ظاهر می‌شود. ممکن است متوجه علائمی مانند نمرات پایین در مدرسه شوید.
• به نظر می‌رسد کودک شما گاهی خوب می‌شنود و در مواقع دیگر پاسخ نمی‌دهد.
• فرزند شما می‌خواهد صدای تلویزیون بیشتر از سایر اعضای خانواده باشد.
• فرزند شما می‌پرسد “چی؟” یا می‌گویید “ها؟” بیشتر از حد معمول.
• کودک شما هنگام گوش دادن، گوش خود را به جلو می‌برد یا شکایت می‌کند که فقط از ” از یک طرف گوش ” خود می‌شنود.
• نمرات فرزند شما کاهش می‌یابد، یا معلم او متوجه می‌شود که به نظر نمی‌رسد در کلاس دقت داشته باشد و یا پاسخی نمی‌دهد.
• فرزند شما می‌گوید که صحبت شما را نشنیده است. بسیاری از والدین تصور می‌کنند که فرزندانشان به آنها توجه نمی‌کنند، در حالی که در واقعیت ممکن است یک نوع کم شنوایی ناشناخته در آنها وجود داشته باشد.
• به نظر می‌رسد که کودک شما توجهی به حرف‌های شما یا معلم نمی‌کند.
• کودک شما بلندتر از قبل شروع به صحبت کردن می‌کند.
• وقتی با او صحبت می‌کنید کودکتان به دقت به شما نگاه می‌کند. ممکن است به نشانه‌های بصری بستگی داشته باشد.

گاهی اوقات چیزی را حس می‌کنید، که نمی‌توانید انگشت خود را روی چیزی که شما را نگران می‌کند قرار دهید.

علل احتمالی زیادی برای کم شنوایی اکتسابی وجود دارد، که ماه‌ها یا سال‌ها پس از تولد ظاهر می‌شود.

در اکثر موارد، کم شنوایی در کودکانی که فاکتورهای خطر آشکاری ندارند (مانند زایمان زودرس) علت ژنتیکی دارند.

اگر نگرانی دارید، برای ارزیابی کامل شنوایی با پزشک اطفال خود تماس بگیرید تا به شنوایی‌شناس، متخصصی که مخصوصاً برای تشخیص کم شنوایی در کودکان در هر سنی آموزش دیده است، ارجاع دهد.