دلایل بیاحترامی کودکان؟ 5 کاری که نباید والدین انجام دهند
“چشم نگفتن، فحش دادن، ناسزا گفتن، گوش نکردن کودکان، نادیده گرفته شدن درخواستها، اظهارنظرهای زشت” اینها همه دلایل بیاحترامی کودکان شما که در مواقع خاص ظاهر میشود.
اگر رفتار بیاحترامی از سوی فرزندان خود را تجربه میکنید، تنها نیستید: این یکی از بزرگترین موضوعات گفتگوی آنلاین بین والدین و مربیان والدین است.
حقیقت این است که رفتارهای بیاحترامی کودکان، یکی از راههای نامناسبی است که کودکان به ویژه نوجوانان، برای حل مشکلات خود تلاش میکنند.
بچهها در مواجهه با قوانین و انتظارات احساس ناتوانی میکنند، و ابراز بیاحترامی، یکی از راههایی است که آنها تلاش میکنند تا مقداری قدرت را بهدست آورند.
اگر آنها بتوانند شما را به مشاجره بکشانند، چهبهتر: حالا شما بهجای تمرکز بر یکسری مقررات که برای آنها در مورد تکالیف و رفتارهایش وضع کردهاید، بر سر احترام بحث میکنید!
پشت دلایل رفتارهای بیاحترامی کودکان، شامل یک روند کاملاً طبیعی و سالم برای کودک شما، در زمانی است که او بزرگ میشود و از هویت خود بهعنوان یک کودک کوچکتر جدا میشود.
نوجوانان بهطور طبیعی با افزایش سن، به دنبال استقلال بیشتری هستند و از نگاه آنها نشان دادن بی احترامی، یکی از راههای ابراز استقلال است.
در حالی که مهم است که اجازه دهیم روند طبیعی جدایی در طول سالهای نوجوانی اتفاق بیفتد، والدین همچنین باید مطمئن شوند که هر رفتار واقعاً کودک که توهینآمیز، بیادبانه یا گوش ندادن به دیگران است را شناسایی کرده و به چالش بکشند.
بنابراین، اگرچه در برخی موارد ممکن است طبیعی باشد، اما رفتار بیاحترامی چیزی نیست که بخواهید آن را بدون کنترل رها کنید.
در واقع، نادیده گرفتن کامل آن میتواند باعث تشدید رفتار بیاحترامی کودکان شود.
همچنین انجام دادن رفتارهای تنبیهی شدید از سوی والدین ، باعث آسیب های روحی و روانی و نتیجه معکوس در عزت نفس مثبت کودک خواهد داشت.
چه چیزهای دیگری باعث افزایش رفتار بیاحترامی کودکان میشود؟
در اینجا پنج روش پنهان وجود دارد که میتوانید سهواً فرزندتان را به رفتارهای بیاحترامی تشویق کنید و البته روش جلوگیری از آن را هم خواهیم گفت.
1. همه چیز را شخصی نگیرید یا اغراق نکنید
تقریباً هر نوجوانی بهطور مکرر از والدین خود نیازهای متفاوتی را درخواست میکند و همچنین ناامیدی خود را به روشهای مختلف ابراز میکند.
چرخش چشم، پوزخند، لبخند تلخ – اینها همه ابزارهایی در فکر نوجوانان هستند که بیتوجهی آنها را نشان میدهند.
و همانطور که همه ما میدانیم، این رفتارهای خفیف و آزاردهنده میتوانند بهآرامی باعث اذیت شما شوند.
بچهها به دنبال آن نقاط ضعف هستند، آن جاهایی که میتوانند شما را به دفاع از خود به چالش بکشانند.
اگر آن را شخصی بگیرید، پاسخگویی مؤثر دشوار خواهد بود. اگر به هر یک از این رفتارها واکنش نشان دهید، بعید است که تغییری در فرزندتان مشاهده کنید.
اگرچه این موارد آزاردهنده هستند، اما لزوماً چیزی برای اصلاح نیستند.
بیاید یک مثال در این مورد بزنیم:
دختر کوچکی، در حالی که غر میزد تا کاری را که به او گفته شده بود انجام دهد و مانند یک بچه پرسروصدا و شاکی رفتار میکرد. وقتی فرزند شما با مردم بد رفتار میکند و در عین حال از انجام انتظارات شما خودداری میکند، تصمیم میگیرید که الآن باید وارد عمل شوید و رفتار را اصلاح کنید.
به جای آن چه باید کرد:
تصمیم بگیرید که روی کدام رفتارها تمرکز کنید و کدامیک را نادیده بگیرید. به یاد داشته باشید که این رفتارهای تا حدودی آزاردهنده مربوط به شما نیست، آنها فقط بیان ناامیدی هستند.
نقش شما این است که با رفتار کودک یا نوجوان خود تا حد امکان عینی برخورد کنید.
این بدان معنا نیست که شما عصبانی نخواهید شد. فقط در صورت امکان راههایی برای مقابله با این احساسات به دور از تعامل با فرزندتان پیدا کنید.
آن عصبانیت ناشی از بیاحترامی کودکان را رها کنید و روی موضوع موردنظر که باعث این بی احترامی شده است، متمرکز بمانید.
2. به دیگران توهین نکنید
زندگی گاهی اوقات استرسزا است: کسبوکار همیشه یک چالش هست، همسایهها با صدای بلند فریاد میزنند و اعضای خانواده میتوانند آزاردهنده باشند.
بهعنوان والدین، فرصتهای زیادی خواهید داشت تا به فرزندان خود نشان دهید که چگونه رفتار خود را در زمان ناراحتی یا ناامیدی مدیریت کنند.
بچهها از طریق کارهایی که انجام میدهیم، رفتار ما را تماشا میکنند.
اگر در مورد دیگران بد صحبت میکنید، یا با دیگران با بیاحترامی رفتار میکنید، تعجب نکنید اگر فرزندتان همین رویکرد را داشته باشد.
به جای آن چه باید کرد:
والدین باید الگوی رفتاری بهتر فرزندان خود باشند. به یاد داشته باشید که آنها شما را تماشا میکنند، حتی اگر به نظر میرسد برایشان مهم نیست که شما چه میکنید.
اگر برای احترام ارزش قائل هستید، پس باید رفتار محترمانه را الگوبرداری کنید. تمام تلاش خود را بکنید تا به آنها نشان دهید چگونه باید این کار را انجام دهند.
3. طرف فرزندتان را نگیرید
شاید فکر کنید طرفداری از فرزندتان چه ربطی به رفتار بی احترامی او دارد؟
فرض کنید فرزند شما از میزان تکالیف خود شکایت میکند، نام معلم را بلند مینامد و بهطور کلی نسبت به او بی احترامی میکند.
در وهله اول، ممکن است موافق باشید که این معلم، تکالیف زیادی به کودک شما میدهد.
اگر در این شرایط طرف فرزندتان را بگیرید، این رویکرد در ذهن او ایجاد میشود که شما هم موافقید که معلم را احمق میدانید و او کار وحشتناکی انجام میدهد.
شما قبول دارید که فرزند شما مجبور نیست این همه تکالیف را انجام دهد، زیرا معلم بهوضوح اشتباه میکند.
وقتی کنار فرزندتان میایستید و در واقع به رفتارهای بیاحترامی کودکان نسبت به معلم یا هر شخص دیگری به او میپیوندید، به او نشان میدهید که مجبور نیستید به کسی احترام بگذارید.
پیامی که فرزند شما میشنود این است: اگر فکر میکنید کسی اشتباه میکند، حق دارید بیادب باشید.
به جای آن چه باید کرد:
حقیقت این است که نه شما و نه فرزندتان مجبور نیستید، با کسی موافق باشید تا با او با احترام رفتار کنید.
حتی اگر فکر میکنید معلم (یا مربی، مدیر و غیره) اشتباه میکند، به فرزندتان بگویید که مهم نیست چه احساسی دارد، باز هم باید راهی برای رفتار مناسب پیدا کند.
یکی از مزایای این رویکرد این است، که فرزند شما احتمالاً در زندگی بزرگسالی خود با افراد زیادی روبرو میشود که با آنها موافق نیست.
پس باید چه کرد آیا باید با همه قهر بود و به همه ناسزا گفت؟! آیا با این طرز رفتار می شود دوستی پیدا کرد و زندگی شادی داشت؟!!
به او کمک کنید تا مهارتهایی را که برای رسیدگی به این تعارضات بهآرامی و مناسب نیاز دارد بیاموزد.
4. توجه به رفتار خوب آنها را فراموش نکنید
ممکن است فکر کنید، ” فرزند من دائماً بی احترامی میکند. اگر بخواهم اوضاع تغییر کند، باید با او بمانم.”
بنابراین هر فرصتی را که بهدست میآورید، سعی میکنید رفتار او را تصحیح کنید.
گاهی اوقات فرزند شما این تصحیح رفتار را بهدرستی درک میکند، اما زمانهای بسیاری وجود دارد که شما نمیتوانید کاری انجام دهید.
کودکان درست مانند بزرگسالان هستند: نصیحت و پند و اندرز زیاد و مداوم، باعث ایجاد رنجش در آنها میشود.
اگر همیشه بر اساس انتخابهای ضعیف فرزندتان نصیحتهایی به او بکنید، ممکن است در نظر خود این تصمیم را بگیرد که تصمیمات او همیشه اشتباه هست و راهی برای برنده شدن وجود ندارد.
اگر هرگز زمانهایی را که او توانسته رفتارش را کنترل کند را تصدیق نکنید، ممکن است از تلاش دست بکشد.
ممکن است غیرقابل تصور به نظر برسد، اما توجه مداوم به شکستها و اشتباهات کودک شما، در حالی که موفقیتهای جزئی را تأیید و تحسین نمیکنید، میتواند رفتار غیرمحترمانه فرزند شما را افزایش دهد.
به جای آن چه باید کرد:
اگر نمی خواهید بیاحترامی کودکان شما زیاد شود این را بدانید که کودکان به خوبی به تمجید پاسخ میدهند.
تعریف و تمجید نه تنها احساس خوبی دارد، بلکه بازخورد مهمی نیز به کودک شما میدهد: تصدیق رفتار خوب این مهارتها را تقویت میکند.
اگر متوجه شدید که فرزندتان کاری را به خوبی انجام میدهد، میتوانید بگویید:
“به جای اینکه به اتاق خواهرت بروم به اتاق تو آمدم. میدانم که وقتی ناراحت میشوی روی اعصابت کنترل میکنی. من این کار تو را تحسین میکنم.”
5. درخواست احترام نکنید
“من پدرت هستم و تو باید به من احترام بگذاری!” آیا این آشنا به نظر نمیرسد؟
بسیاری از والدین در یک برنامه آموزشی آنلاین والدین میپرسند: “چگونه میتوانم کاری کنم که فرزندم به من احترام بگذارد؟”
حقیقت این است که بسیاری از کودکان بهطور خودکار به والدین خود احترام نمیگذارند.
در واقع، بسیار طبیعی است که نوجوان شما فکر کند بیشتر از شما میداند. این یکی از مشکلات دوران نوجوانی است.
تقریباً هر نوجوانی معتقد است که از والدین خود باهوشتر و هماهنگتر است.
بنابراین موضوع اینجاست: شما نمیتوانید کاری کنید که کسی به شما احترام بگذارد.
احترام یک احساس است و شما نمیتوانید احساسات را به کسی تحمیل کنید.
تلاش برای وادار کردن فرزندتان به احترام کردن ، کارساز نخواهد بود.
اما اگر نمیتوانید احترام آنها را مطالبه کنید، چگونه میتوانید آنها را از رفتار بد و بیاحترامی کودکان بازدارید؟
پاسخ در برخورد با رفتار آنها نهفته است، نه احساسات آنها – حتی احساسات آنها نسبت به شما.
به جای آن چه باید کرد:
شما نمیتوانید تقاضای احترام کنید، اما میتوانید از فرزندتان بخواهید که با احترام رفتار کند، مهم نیست که او چه احساسی نسبت به موقعیت در آن زمان خاص دارد.
یک راه عالی برای انجام این کار، وقتی فرزندتان رفتاری غیرمحترمانه دارد، میتوانید به او بگویید:
“مهم نیست این کار را دوست داشته باشید، اما باید از آن پیروی کنید. فقط به این دلیل که عصبانی هستید به این معنی نیست که میتوانید من را با نام و نشان صدا کنید.”
به یاد داشته باشید، روی رفتار متمرکز بمانید و احساسات را به حال خود رها کنید.
اصل ماجرا این است که در درازمدت، اگر آرام باشید و قوانین زندگی خود را بهطور آرام و مداوم اجرا کنید، فرزندتان بیشتر به شما احترام میگذارد.
جمعبندی نهایی در مورد بیاحترامی کودکان به والدین
اگر خود را در هر یک از این مثالهای بالا میبینید، نگران نباشید. یادگیری در مورد یک روش ناکارآمد، برای مقابله با بیاحترامی کودکان یک حرکت عالی است.
همانطور که از چیزهایی که کار نمیکنند آگاهتر میشوید، بهتر میتوانید برای تغییر وضعیت، اقدام مداوم و مؤثر انجام دهید.
این کار به زمان و تمرین نیاز دارد، اما میتوانید به فرزندتان کمک کنید تا رفتار محترمانهتری را یاد بگیرد.
این نکات در مورد بیاحترامی کودکان شما که بهصورت خفیف تا متوسط مشاهده میکنید، اعمال میشود.
اما اگر رفتاری که میبینید شدیدتر از آن است، حتماً برای رفع این مشکلات با متخصص کودک و نوجوان در ارتباط باشید.
به یاد داشته باشید که فرزند شما باید در اجتماع قرار بگیرد.
پس اگر رفتارهایی زننده از خود نشان میدهند، حتماً باید برای رفع آن اقداماتی را انجام دهید و مشاورههایی را دریافت کنید.
دیدگاهتان را بنویسید