تفاوت بین بیش فعالی (ADHD) دوران کودکی و ناتوانی یادگیری
تربیت کودک مبتلا به اختلال کمتوجهی بیش فعالی (ADHD) میتواند چالش برانگیز باشد.
درک تفاوت بین بیش فعالی دوران کودکی و ناتوانی یادگیری، میتواند به شما در آمادهسازی و ایجاد راههایی برای موفقیت فرزندتان کمک کند.
بیش فعالی میتواند باعث مشکلات یادگیری شود، اما با ناتوانی یادگیری متفاوت است.
طبق گزارش انجمن ناتوانیهای یادگیری آمریکا، 30 تا 50 درصد از کودکان مبتلا به ADHD نیز دارای ناتوانی یادگیری خاصی هستند و هر دو شرایط میتوانند در هم تنیده شوند تا یادگیری را بسیار دشوار کنند.
چه چیزی باعث اختلال کمتوجهی بیش فعالی میشود؟
بیش فعالی یک اختلال عصبی رشدی است که تمرکز، توجه، بیحرکت نشستن و کنترل رفتار تکانشی را برای کودک دشوار میکند.
اکثر کودکان در سنین پایین با بیش فعالی، تشخیص داده میشوند و علائم بیش فعالی میتوانند تا بزرگسالی نیز ادامه داشته باشند.
ADHD یا بیش فعالی تقریباً سه تا پنج درصد از کودکان را در کشور تحت تأثیر قرار میدهد.
هنگامی که کودکان مبتلا به ADHD هستند، به دلیل مهارتهای توجه ناکافی و ناتوانی در تمرکز میتوانند از نظر تحصیلی عقب بمانند.
ADHD میتواند بر عملکرد کودک در مدرسه تأثیر بگذارد و در معاشرت با دوستان تداخل ایجاد کند.
علت و عوامل خطر بیش فعالی در حال حاضر ناشناخته است، اما ممکن است به ژنتیک مرتبط باشد.
بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD همچنین دارای اختلالات دیگری مانند: اضطراب، افسردگی، اختلال طیف اوتیسم هستند.
تفاوت بین بیش فعالی و مشکل یادگیری چیست؟
کودکان مبتلا به ADHD یا ناتوانی یادگیری میتوانند با اعتمادبهنفس، عزتنفس، تصور از خود و طرد شدن از سوی همسالان، دستوپنجه نرم کنند.
ADHD میتواند منجر به رفتار پرخاشگرانه، عصبانیت شود، که منجر به طرد شدن توسط گروه همسالان و دوستان میشود.
سه علامت رایج مرتبط با ADHD وجود دارد: بیتوجهی، بیش فعالی، و یا عمل بدون فکر.
محققان بر این باورند که برخی از افراد مبتلا به بیش فعالی بهاندازه کافی انتقال دهندههای عصبی ندارند، که مواد شیمیایی مغز هستند که به کنترل رفتار افراد کمک میکنند.
برخی از قسمتهای مغز که رفتار را کنترل میکنند در کودکان مبتلا به بیش فعالی کوچکتر از کودکان بدون این مشکل بود.
تشخیص آن بر اساس معیارهای موجود در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی است.
اختلالات یادگیری میتواند در کودکان با هوش استثنایی رخ دهد و در یک یا چند زمینه یادگیری تداخل ایجاد کند.
کودک مبتلا به اختلالات یادگیری، علیرغم تلاش زیاد برای دستیابی به آنها، ممکن است با مجموعه خاصی از مهارتها مشکل داشته باشد که باعث ناامیدی کودک شود و بر عزتنفس، اعتمادبهنفس و عملکرد در مدرسه تأثیر میگذارد.
ناتوانیهای یادگیری تا نوجوانی و بزرگسالی ادامه مییابد، و اگرچه هیچ درمانی برای ناتوانیهای یادگیری وجود ندارد، اما میتوان آنها را با موفقیت مدیریت کرد.
کودکان دارای ناتوانیهای یادگیری میتوانند کمک بیشتری دریافت کنند یا حتی واجد شرایط آموزش ویژه در مدرسه باشند.
چند نمونه از ناتوانیهای یادگیری عبارتاند از:
نارساخوانی: معکوس کردن حروف یا اعداد.
دیسکالکولیا: مشکل در ریاضیات.
دیسگرافیا: مشکلات مهارتهای حرکتی دست خط.
مشکلات یادگیری غیرکلامی: هماهنگی ضعیف و ناتوانی در درک حالات چهره.
فقدان درک مطلب: مشکلات درک و فهم آنچه میخوانند.
ناتوانیهای یادگیری میتواند بر عملکرد اجرایی مانند سازمان، استراتژی، تصمیمگیری و مدیریت زمان نیز تأثیر بگذارد.
توصیههایی برای والدین کودکان مبتلا به بیش فعالی
تربیت کودک مبتلا به بیش فعالی یا ناتوانی یادگیری چالش برانگیز است و میتواند والدین را نسبت به رفتار فرزندانشان احساس ناتوانی، ناامیدی و گناه کند.
والدین اغلب هنگام برخورد با وضعیت فرزندان خود احساس استرس، اضطراب و ناامیدی بیشتری میکنند.
والدین گاهی اوقات خود را به خاطر رفتار فرزندانشان سرزنش میکنند و از خود میپرسند که آیا میتوانند جلوی آن را بگیرند.
در اینجا چند نکته مفید برای والدین کودکان مبتلا به علائم ADHD آورده شده است:
- درباره ADHD بیشتر بدانید. درک بیش فعالی و علائم کودک میتواند به شما کمک کند تا راههایی را برای کمک به کودک خود کشف کنید.
- ارتباط با معلمان و متخصصان آموزشی. در مورد موفقیت و تلاش فرزندتان در مدرسه و خانه گفتگو کنید.
- کودک خود را در دوز توصیه شده دارو نگه دارید. بدون مشورت با پزشک متخصص، دادن داروی کودک خود را متوقف نکنید.
- تلاشهای فرزندتان را هر چقدر هم که کوچک به نظر برسند تحسین کنید. این میتواند به تقویت اعتمادبهنفس کودک شما کمک کند.
- انتظارات واضح و کوچکی را معین کنید. وقتی فرزندتان بداند که از او چه انتظاری میرود، بهتر میتواند رفتار قابلقبول را درک کند.
- با درمانگر فرزندتان در مورد بهترین راههای تنبیه فرزندتان صحبت کنید. موقعیت هر کودک منحصربهفرد است و آنچه برای یک کودک مناسب است، ممکن است برای همه کارساز نباشد.
- رفتارهای مثبت را بپذیرید. رفتار قابلقبول فرزندتان را تحسین کنید.
- زمانی را برای گذراندن با هم در فعالیتهای سرگرمکننده اختصاص دهید. زمان با کیفیتی که با فرزندتان سپری میشود، میتواند استرس شما و فرزندتان را کاهش دهد.
هیچ درمانی برای بیش فعالی وجود ندارد، اما با دارو، رواندرمانی و رفتاردرمانی قابل درمان است.
درمان طبیعی برای بیش فعالی نیز در دسترس است و میتواند بر اساس نیازهای منحصربهفرد هر فرد تنظیم شود.
کمک گرفتن برای فرزندتان
گاهی اوقات از دارو برای افزایش تولید انتقال دهندههای عصبی در مغز استفاده میشود.
داروهای محرکی که معمولاً در درمان بیش فعالی استفاده میشوند شامل آمفتامینها و متیل فنیدات ها هستند.
رفتاردرمانی در درمان کودکان مبتلا به بیش فعالی نیز کاربرد دارد و میتواند همراه با دارو یا بدون آن مورد استفاده قرار گیرد.
رفتاردرمانی میتواند خودکنترلی، عزتنفس مثبت و رفتار کودک را بهبود بخشد.
در قاصدک دانش، تیم مشاوره ما میتوانند ارزیابیهای عمیق انجام دهند و یک برنامه درمانی برای نیازهای منحصربهفرد فرزند شما ایجاد کنند.
پاسخ هر کودک به درمان متفاوت است. اگر والدین کودکی هستید که با ADHD دستوپنجه نرم میکند، در دریافت کمک دریغ نکنید.
در حالی که تصور اشتباهی وجود دارد که هیچ درمانی وجود ندارد، اما درمان در دسترس است.
اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) میتواند باعث مشکلات یادگیری شود و بنابراین گاهی اوقات بهعنوان ناتوانی یادگیری از آن یاد میشود. اما این نامگذاری دقیق نیست.
بیش فعالی و ناتوانیهای یادگیری برخی ویژگیهای مشترک دارند، اما دلایل متفاوت و متمایز دارند.
رشد مغز در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی
کودکانی که حجم مغز کمتری دارن، د توسط والدین آنها بیشفعال و تکانشی گزارش شده است.
کاهش فعالیت در کاهش فعالیت در لوبهای فرونتال مغز (به دلیل سطوح پایینتر دوپامین) در کودکان مبتلا به ADHD، میتواند منجر به مشکلات توجه، تکانشگری و بیش فعالی شود.
بر اساس سطوح پایین دوپامین، تصور میشود که ADHD، حداقل تا حدی، ناشی از یک مشکل شیمیایی در مغز است.
ADHD یک مشکل پزشکی است و توسط پزشک یا ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی تشخیص داده میشود.
عملکرد مغز در مشکلات یادگیری
مناطق مختلف مغز از طریق شبکههای عصبی مغز، با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند.
به گفته مرکز ملی ناتوانیهای یادگیری، در کودکان و بزرگسالان دارای ناتوانیهای یادگیری، این شبکههای عصبی مغز هستند که مشکل دارند.
به عبارت دیگر، مناطق مغز بهطور مؤثر با یکدیگر ارتباط برقرار نمیکنند، که منجر به مشکلات پردازش میشود.
این تفاوتهای عصبی بر توانایی دریافت، ذخیره، پردازش، بازیابی و انتقال اطلاعات تأثیر میگذارد که بهنوبه خود میتواند منجر به مشکلات در گفتار، خواندن، نوشتن، دنبال کردن جهت و حل مسئله شود.
ناتوانیهای یادگیری اغلب توسط معلمان مدرسه پس از شناسایی الگوی عملکرد ضعیف آموزشی و ارزیابی روانی آموزشی، تشخیص داده میشود.
رابطه بین اختلال نقص توجه و بیش فعالی و مشکلات یادگیری
اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) یک ناتوانی یادگیری نیست. با این حال، یادگیری را دشوار میکند.
بهعنوان مثال، زمانی که در تلاش هستید بر آنچه معلمتان میگوید تمرکز کنید، یا زمانی که به نظر میرسد نمیتوانید بنشینید و به کتابی توجه کنید، یادگیری دشوار است.
کودک شما ممکن هست هر دو را داشته باشد. اختلالات یادگیری (LD) و ADHD اغلب با هم وجود دارند. کودکان مبتلا به ADHD نسبت به کودکان بدون ADHD بیشتر در معرض اختلال یادگیری هستند.
ADHD و مشکلات یادگیری
یادگیری شامل استفاده از عملکردهای اجرایی مغز، بهویژه توانایی تمرکز، توجه، درگیر شدن در یک کار و استفاده از حافظه فعال است.
بسیاری از افراد مبتلا به بیش فعالی به دلیل مشکلات مربوط به عملکرد اجرایی مرتبط با آن، میتوانند با یادگیری و تکالیف مدرسه دستوپنجه نرم کنند، با این حال، اختلال کافی برای تشخیص ناتوانی یادگیری ندارند.
وقتی فردی شرایطی همزمان با ADHD و مشکل یادگیری داشته باشد، به این معنی است که در کارکردهای اجرایی همراه با اختلال در مهارتهای ویژه مورد نیاز برای خواندن، نوشتن و ریاضیات دچار اختلال میشود.
مشکلات یادگیری چیست؟
اختلال یادگیری عصبی هستند و نشاندهنده هوش شما یا فرزندتان و میزان تلاش آنها نیست.
یک روش رایج برای توصیف ناتوانیهای یادگیری این است که مغز شما بهطور متفاوتی سیمکشی میکند و شما اطلاعات را به گونهای متفاوت دریافت و پردازش میکنید.
اختلالات یادگیری میتواند خواندن، نوشتاری، املا و ریاضی را دشوار کند. بهطور مثال در جمع وتفریق ریاضی و یا در ضرب و تقسیم ریاضی دچار مشکلات عدیدهای خواهد بود.
همچنین میتواند بر توانایی شما در سازماندهی و بازیابی اطلاعات، گوش دادن و صحبت کردن تأثیر بگذارد و در کوتاهمدت و بلندمدت بر حافظه و زمانبندی شما تأثیر بگذارد.
ناتوانیهای یادگیری یک اصطلاح جمعی برای گروهی از چالشهای یادگیری خاص است.
اختلالات یادگیری مشکلات یادگیری ناشی از مشکلات بینایی، شنوایی، یادگیری زبان دوم و غیره نیست.
افراد مبتلا به ناتوانیهای یادگیری اغلب دارای هوش متوسط یا بالاتر از حد متوسط هستند، با این حال بین موفقیت و پتانسیل آنها تفاوت وجود دارد.
با این حال، با حمایت و توجه مناسب، میتوانند این شکاف را پر کنند و مهارتهای خود را به نمایش بگذارند.
چگونه بیش فعالی را در کودکان تشخیص دهیم؟
مشکلات یادگیری اغلب در مدرسه به دلیل مشکلات کار تحصیلی کشف میشود.
با این حال، تأثیر آنها فراتر از دیوارهای کلاس گسترش مییابد. این میتواند بر روابط خانوادگی، زندگی در خانه و در جمع دوستان تأثیر بگذارد.
علاوه بر این، مشکلات یادگیری بر عزتنفس کودک تأثیر میگذارد. یک فرض کلی وجود دارد که اگر فردی باهوش باشد، در مدرسه خوب عمل میکند.
ناتوانی یادگیری، به این معنی است که دانشآموز در یادگیری و نشان دادن دانش به روش سنتی مشکل دارد.
علاوه بر این، دانشآموزان مبتلا به بیش فعالی در تطبیق با رفتار ایدهآل مورد انتظار در مدارس مشکل دارند، بهعنوان مثال توانایی نشستن طولانیمدت و توجه بدون هیچگونه توجهی به آموزشات و یادگیری.
دانشآموز متوجه میشود که قادر به انجام وظایفی نیست که به نظر میرسد، سایر کودکان بهراحتی انجام میدهند. آنها میتوانند احساس انزوا و متفاوت بودن کنند.
تشخیص دادن
هنگامی که یک فرد بیش از یک بیماری دارد، تشخیص بیماری دوم دشوار است. زیرا آنها میتوانند یکدیگر را پنهان کنند.
اگر قبلاً تشخیص بیش فعالی کودک را دارید، میتوان بهراحتی همه چالشهای خود را به آن نسبت داد.
همانطور که این مشکل خود را در هر فرد بهطور متفاوت نشان میدهد، ناتوانیهای یادگیری نیز همین کار را میکند و شناسایی آنها را دشوارتر میکند. این یعنی هیچ چکلیست مشخصی وجود ندارد.
مانند بیش فعالی، یک مؤلفه ژنتیکی قوی در ناتوانیهای یادگیری وجود دارد. اگر شما یا شریک زندگیتان ناتوانی یادگیری دارید، ممکن است فرزندانتان نیز به این ناتوانی مبتلا شوند.
به یاد داشته باشید، دانش قدرت است. تا حد امکان در مورد ناتوانیهای یادگیری و بیش فعالی بیاموزید.
اگر شما یا فرزندتان قبلاً مبتلا به AD بیش فعالی HD تشخیص داده شدهاید و یک برنامه درمانی را دنبال میکنید، اما هنوز با چالشهایی مواجه هستید، ممکن است شرایط دیگری وجود داشته باشد که در حال حاضر پنهان هست.
چه کسی میتواند تشخیص دهد؟
متخصصان مختلف برای آزمایش و تشخیص شرایط مختلف واجد شرایط هستند.
ممکن است بسته به محل زندگی شما و صلاحیتهای پزشک، تفاوتهایی وجود داشته باشد.
- روانپزشک کودک: آنها میتوانند ADHD را ارزیابی کنند اما LD را ارزیابی نمیکنند.
- روانشناس بالینی: آنها میتوانند هم ADHD و هم LD را ارزیابی کنند.
- روانشناس تربیتی: آنها میتوانند دشواری یادگیری را ارزیابی کنند و بر اساس آموزشهای خود میتوانند ADHD را ارزیابی کنند.
- روانشناس اعصاب: آنها میتوانند هم ADHD و هم LD را ارزیابی کنند.
- روانشناس مدرسه: اگر آنها در مدرسه کار میکنند، میتوانند مشکل یادگیری را ارزیابی کنند اما ADHD را ارزیابی نمیکنند. با این حال، اگر آنها بهویژه در خارج از مدرسه دیده شوند، ممکن است بتوانند ADHD را ارزیابی و تشخیص دهند.
جمع بندی
بیش فعالی موردی هست که حتماً باید آن را جدی بگیرید و پیشنهاد میکنیم که حتماً در مورد تفاوت بیش فعالی و اختلال یادگیری اطلاعات کاملی را کسب کنید.
اگر نیاز به کمک دارید، حتماً با مجموعه قاصدک دانش و مشاورین ما در ارتباط باشید و برای حل مشکلات کودک خودتان هر چه سریعتر اقدام کنید.
دیدگاهتان را بنویسید